Vandaag keek ik naar een les van DeRose en hij zei dat: “Je kunt iedereen alles vertellen, het beslissende factor is alleen HOE je het zegt.” En dit zette me aan het denken…
Is er een manier waarop ik mijn studenten (en mezelf) kan leren om te verbeteren wat we communiceren?
Nou, als we gaan verbeteren, moeten we eerst begrijpen waarom we zouden falen… Ik zou suggereren dat de sleutelfactor die beïnvloedt HOE we communiceren emotie is.
Heel snel, om ons gesprek te kaderen… Een idee over levende wezens is dat ze bestaan uit vele lagen. Een is fysiek, een zeer dichte, huid, bot, vlees niveau. Subtieler dan dit is een laag van energie, elektriciteit, magnetisme, zenuwpulsen, enz. die deze dichte laag aandrijft.
De relatie tussen deze lagen is ook essentieel, aangezien instabiliteit in dichtere lagen alle andere lagen verduistert. Bijvoorbeeld, als je je moe en slaperig voelt op weg naar huis en plotseling is er een sterke fysieke laag instabiliteit — laten we zeggen dat je je enkel verstuikt — zal je aandacht onmiddellijk gefocust zijn op het fysieke en zul je waarschijnlijk niet eens merken dat je moe was.
Subtieler dan deze twee is emotie. Dit is wat gevoeld wordt. Meestal (hoewel mogelijk te generaliserend) proberen je emoties ofwel plezier te maximaliseren of pijn te vermijden. Ze hebben heel weinig waardering voor wat goed voor je is en voor wat de resultaten zal bereiken die je wenst.
Vervolgens, op de schaal van subtiliteit, is de rationele geest. Dit is het niveau dat ons in staat stelt te plannen, na te denken en de beste resultaten te bereiken.
Een van de problemen bij het proberen iets te zeggen is dat wanneer we iets proberen te zeggen dat meer gevoelig, of betekenisvol, of gewichtig, of argumentatief, of… je snapt het…emotioneel is… Wel, vanwege zijn aard worden de emoties op dit moment instabiel en blokkeren ze het rationele. Onvermijdelijk lijdt de communicatie.
MAAR, wat ik met dit artikel echt wilde aanbieden, is eigenlijk een suggestie van een manier om de emoties te beheren. Dus hier gaan we! Er kunnen veel manieren zijn om emoties te beheren, maar we kunnen ze vaak samenvatten in twee grote groepen: wegduwen en erkennen.
Emoties wegduwen gaat helemaal over ze geen energie geven, ze negeren, ze wegduwen en onderdrukken zodat ze niet in de weg staan. Hoeveel van ons hebben eerder gehoord dat emoties geen plaats hebben op kantoor? Dit is de meest voorkomende aanpak en ons wordt geleerd de emoties te slikken… punt uit…
De theorie hier gaat: doen alsof het er niet is, het wegduwen en onderdrukken van de emoties werkt omdat ze snel veranderen en dus in no time zul je terugkeren naar rationele helderheid.
Ik ben er zeker van dat de praktijk is dat dit VEEL makkelijker gezegd en onmogelijk gedaan is…
Een andere benadering zou zijn om de emotie te erkennen en toch naar eigen inzicht te handelen… Dit is moeilijker… “Ik weet dat ik boos ben. Bedankt emoties voor het delen van dit geweldige inzicht met mij… Ik zal jullie informatie in overweging nemen maar ik ga me niet gedragen zoals jullie voorstellen.”
Sommigen zouden zelfs kunnen zeggen dat dit onmogelijk is… en ik ben het ermee eens… zonder training is het onmogelijk.
Dus wat is de training? Nou, de beste training die ik ken is om de DeRose Methode te oefenen en de technieken en concepten die je leert in je dagelijkse leven te integreren. Dit zal de basis zijn die je in staat zal stellen om consistent succes te hebben.
Als je nog niet aan het trainen bent, dan stel ik voor dat je begint met ademhalen.
Ademhalen is magisch. Het is een fundamenteel bouwsteen van emotioneel beheer, van concentratie en meer! Ik zou als een initiële doelstelling stellen om zuurstof te verhogen. Om dit te bereiken zouden de subdoelstellingen zijn om het ademhalingsproces te vertragen en de hoeveelheid lucht bij elke ademhaling te verhogen.
Aanvullend lezen
Ik heb in een andere blogpost enkele instructies geschreven, dus laat me ze herhalen: Om de beste resultaten te bereiken zijn er enkele voorwaarden:
- alle ademhaling gebeurt door de neusgaten. (als je wilt, kan ik dit later uitgebreid uitleggen);
- je moet weten (intellectueel) en bewust zijn (fysiek) van de vier stadia in je ademhaling: inademen, lucht in je longen houden, uitademen en je longen leeg houden;
- je moet je bewust zijn van de drie gebieden van je longen: buik, ribbenkast en borst.
OK. dat zijn de basisprincipes. Laat me een beetje dieper ingaan op het laatste punt, aangezien ik denk dat dit mogelijk het punt is waar mensen minder bekend mee zijn:
Gezien ons hierboven gestelde doel, moeten we ook het gebruik van de capaciteit van je longen gedurende de ademhalingscyclus maximaliseren. We bereiken dit door ons bewust te worden van de verschillende delen van je longen:
- de buikspieren en middenrif;
- de ribbenkast;
- de borst.
Het gebied van de borst vertegenwoordigt de beweging omhoog en omlaag van je romp en er is ongeveer 10% van de capaciteit van je longen daar. Het gebied van de ribbenkast is de zijwaartse expansie van je romp en er is ongeveer 30% van je longcapaciteit daar. Daarom is het overblijvende deel, ongeveer 60%, te vinden in het abdominale gebied. Als we de capaciteit van je longen willen maximaliseren, is dit de gouden regel.
Wanneer je INADEMT:
- Begin met het naar buiten uitbreiden van de buikspieren, dit zal ruimte geven om je middenrif en longen uit te breiden, waardoor de algehele capaciteit toeneemt.
- Zodra dat gebied gevuld is, breid je je ribbenkast zijwaarts uit.
- Zodra je de maximale zijdelingse expansie hebt bereikt, verhoog je de borst.
Om UIT TE ADEMEN:
- Verlaag eerst de borst;
- trek dan de ribbenkast samen;
- eindig door de buikspieren samen te trekken en de longen samen te drukken.
Dit noemen we de complete ademhaling.
Probeer het. Probeer het nu.
Deze tekst is oorspronkelijk geschreven door Fabs in het Engels en hij heeft AI gebruikt om het naar het Nederlands te vertalen. Als je feedback hebt over de vertaling, schrijf me dan een bericht op Fabio.martins@derosemethod.org