Dit is deel één van een drieluik.
Toen ik jong was, op de middelbare school, rond de 15 jaar oud, probeerde ik elke sport die ik kon doen. Ik probeerde alles wat mijn school aanbood, van atletiek tot zwemmen tot basketbal en vele anderen. Degene die ik het leukst vond, was Ultimate Frisbee, wat ik vele jaren speelde… Om deze sporten te doen moest ik fit zijn. Ik deed aan alle trainingen en deed er een schepje bovenop door zo vaak mogelijk sportschoolsessies toe te voegen.
Tijdens mijn universiteit was ik een van de oprichters van het Ultimate Frisbee-team van de universiteit en ik speelde met hart en ziel voor hen gedurende mijn uni-tijd. Toen ik begon te werken, sloot ik me aan bij een lokale Ultimate-kampioenschap en ik zat in het eerste team in een strakke competitie. Ik was echt trots om het team te helpen het nationaal kampioenschap te winnen! Op het feest na het toernooi had ik beloofd het team mijn haar te laten scheren en dat deden ze! Dierbare herinneringen…
Elke werkdag vulde ik dit alles aan door naar de sportschool te gaan en 20 minuten te rennen en vervolgens 20 minuten te fietsen… zo snel als ik kon om mijn cardio echt zwaar te maken… Mijn routine was om tijdens de lunch naar de sportschool te gaan, na de sportschoolsessie een broodje te pakken en aan mijn bureau te eten terwijl ik werkte… het was het waard voor mijn fysieke vorm. Voor alle duidelijkheid, op dat moment was ik topfit.
En toen probeerde ik een DeRose Method-les (mijn eerste – die ik me nog levendig herinner). Mijn leraar was een beetje mollig, aan de zware kant. Mij werd verteld dat er een fysiek deel zou zijn en ik dacht dat ik het wel zou halen. Voeg dat toe aan het enigszins ronde frame van mijn leraar en ik was er zeker van dat ik erdoorheen zou vliegen! Maar ik wist weinig…
Ik moet eerlijk zijn… Ik werd compleet overtroefd. Aan het einde van de les was er een plas zweet waar ik had gestaan… op momenten tijdens de les trilde ik zo erg dat ik me zorgen maakte! Dat had ik nog nooit meegemaakt… Je zou denken dat de leraar het ook zwaar moet hebben gehad, toch? Fout… Ze glimlachte de hele tijd terwijl ze me een lesje leerde… Voor zover ik me kan herinneren, zette ze me op mijn plek, nadat ze de vloer met me had aangeveegd en me uitlachte… superlatieven doen die dag geen recht… je had erbij moeten zijn… hahahahha
Dus hoe kan het dat een redelijk fitte persoon zo onder druk werd gezet?
Nou, het fysieke element van de DeRose Method is echt zo intens en krachtig. Maar meer dan dat, het is ook super compleet, gebalanceerd en helpt blessures te voorkomen. Als leraar heb ik hetzelfde genoegen gehad dat mijn allereerste leraar had, om zeer fitte mensen zich af te laten vragen hoe het komt dat ze het niet kunnen bijbenen. Een van de meest memorabele was een Olympische snelheidsschaatser die mij niet kon bijhouden! (oké, ik zal nu stoppen met opscheppen…) Dus hoe werkt het? Er zijn twee elementen die dit fysieke deel zo krachtig maken:
- Regels voor uitvoering
- Gebalanceerde reeks
De combinatie van deze elementen is wat de ongelooflijke resultaten creëert die we observeren bij verschillende beoefenaars en leraren van de DeRose Method.
In het volgende artikel zullen we deze elementen verkennen!
Deze tekst is oorspronkelijk geschreven door Fabs in het Engels en hij heeft AI gebruikt om het naar het Nederlands te vertalen. Als je feedback hebt over de vertaling, schrijf me dan een bericht op Fabio.martins@derosemethod.org