Het eerste waarover we het moeten hebben als het om focus gaat, is… nou ja… wat is het precies… We kunnen hier niet te diep op ingaan, want dan wordt het een ECHT lange post… dus ik zal mijn best doen om beknopt en precies te zijn. Ik ga de woorden Focus en Concentratie door elkaar gebruiken: Focussen of concentreren, voor de doeleinden van onze discussie hier, is hetzelfde.
Laat me eerst beginnen met te zeggen dat hoe de meeste mensen concentratie en focus definiëren, verkeerd is…
De meeste mensen associëren concentratie met hoe het wordt afgebeeld op tv en in films. Mijn favoriete voorbeeld is het personage hieronder, Hiro Nakamura. In de show kan deze kerel ruimte en tijd beheersen door zich te concentreren. Voor het entertainmentdoel van tv en films, ziet zijn concentratie er zo uit…
Zie je het… enorme concentratie en BOEM! de tijd stopt…
Ik vond dit altijd vreemd… voor mij lijkt het alsof hij naar het toilet probeert te gaan hahahahha
Laten we dit dus vroeg uit de weg ruimen: concentreren is het bijeenbrengen van een hoop dingen (in ons geval mentale golven) en deze samenbrengen op een uniek punt. Een interessante analogie kan worden gemaakt met computers: concentreren is alle middelen verzamelen zodat één app de maximale prestatie kan hebben.
In termen van menselijke prestaties, kunnen we concentratie op een van twee manieren benaderen. Een van de eenvoudigste manieren om ze te beschrijven: Onderdrukken of Beheren.
Deze aanpak is fundamenteel. Welke je kiest, gaat alles beïnvloeden. Ik heb een voorkeur die ik zal delen nadat ik de benaderingen wat meer in detail heb uitgelegd…
Om dit meer zin te geven, laten we een voorbeeld gebruiken dat voor iedereen bekend zou moeten zijn. Je bent in een race. Je leidt, maar de tweede plaats zet je onder druk en bij het uitkomen van bocht 8 probeer je misschien een beetje te hard te pushen en, WHAM!, je spint.
Hoe zou elke aanpak werken?
Een manier is om het gevoel/de input te ONDERDRUKKEN. “Verdorie, ik heb een fout gemaakt… oké, doe alsof het niet gebeurd is/negeer het/duw het weg en ga door.” Voor de meeste culturen en het grootste deel van de menselijke cultuur is dit de aanpak. Deze aanpak is diep ingeworteld als het standaardgedrag: “Ik voel geen angst”, “Kou is psychologisch”, “duw de pijn weg”… Zoals je ook kunt zien aan de afbeelding hierboven, is de cinematografische weergave een worsteling om te “concentreren”, een inspanning om alles weg te duwen en alles te onderdrukken, als je het hard genoeg doet, concentreer je je…
Een andere manier is om te BEHEREN. Met andere woorden, in plaats van te negeren of te doen alsof of het weg te duwen, is je reactie: “oké, ik heb een fout gemaakt, ik ben menselijk. Wat kan ik hiervan leren? Oké, les geleerd, ga verder.” Dit is zeldzamer, maar kan nog effectiever zijn. Je voelt de frustratie, je voelt de woede en je beheert deze gevoelens door hun energie te richten op een doel voor jou.
Het is een ECHT subtiel verschil maar dat een enorme impact kan hebben op de prestatie.
Ten eerste, als je doet alsof iets er niet is, kan het steeds weer opduiken… vooral als je meer middelen aan iets anders besteedt, kan de energie die nodig is om te onderdrukken wankelen en BOEM! daar keren de gevoelens terug.
Ten tweede, als je het gevoel BEHEERT, wil je niet dat het weggaat, in plaats daarvan wil je die energie gebruiken… zolang je de energie kunt gebruiken, zul je een boost in prestatie ervaren (laten we het als grap een ‘push-to-pass’-type energie noemen!).
Wat ik onderwijs, en wat ik in mijn leven heb aangenomen, is BEHEREN.
Ik geef er de voorkeur aan om met dingen om te gaan in plaats van ze te onderdrukken. Wanneer ik deze houding aanneem, beheer ik de emoties in plaats van ze te onderdrukken. Na een korte tijd zijn er geen emoties die kunnen opkomen die mij destabiliseren en in plaats daarvan kan ik die energie benutten om mijn prestatie te verhogen. Als gevolg blijft mijn prestatie hoger en consistenter op de lange termijn.
Een van mijn studenten zegt dat wanneer hij fouten maakte tijdens het racen, hij een “rode mist” kreeg en hoezeer hij ook probeerde het weg te duwen, het bij hem bleef en resulteerde in meer fouten, verspilde ronden en vaak verspilde races. We bespraken de BEHEER-aanpak en hij schrijft deze nieuwe aanpak nu toe aan veel betere prestaties op de baan en zelfs in zijn eigen bedrijf.
Dus wat houdt deze BEHEER-aanpak in?
Wel, ten eerste is het een niet-agressieve benadering, met andere woorden… je kunt je niet concentreren zoals de kerel in de bovenstaande afbeelding. Concentratie gaat over het willen toewijden van meer middelen aan wat je doet in plaats van alles weg te duwen. Bijvoorbeeld, ik wil me concentreren op hoe ik de kracht uit een bocht toepas… oké, dus ik identificeer mijn markeringen, ik bekijk een herhaling van hoe ik het doe en hoe ik het kan verbeteren en dan probeer ik het echt. Ik gebruik mijn verlangen om dit nog effectiever te doen om mijn prestatie te voeden.
Een echt geval. Enige tijd geleden deed ik wat ronden in de simulator op het circuit van Motegi met WCS (World Championship Series) coureurs en ik lag ver achter op het tempo. Dus haalde ik het Motec-bestand op en merkte dat mijn remmen verkeerd waren. Ik sprak met mijn vriend coureurs en zij zeiden dat ik te agressief was, probeerde te laat te remmen en zonder voldoende gevoeligheid los te laten… De volgende week was het circuit Gilles Villeneuve… Ik was volledig gefocust op het vinden van betere remmarkeringen en het dupliceren van de remcurve die WCS-coureurs beheerden… Ik concentreerde me een sessie daarop en BAM! toen ik de remcurves op de telemetrie zag, waren ze beide, dezelfde markeringen als de jongens en dezelfde vorm curve!
Maar ik was nog steeds trager… terwijl mijn focus daarop lag, was mijn snelheid in de bocht niet zo goed, ik gebruikte (of voelde) de aero niet en als gevolg was ik dichterbij maar niet zo competitief…
Als ik de ONDERDRUK-aanpak had gehad, zou ik geïrriteerd zijn geweest bij Motegi en hoezeer ik mezelf ook vertelde dat ik niets voelde, het zou overgedragen zijn naar Canada en ik zou waarschijnlijk die sessie woedend hebben afgesloten en die nacht niet hebben geslapen… In mijn persoonlijke ervaring doet alsof iets er niet is alleen maar zijn beetje erger worden…
Trouwens… woedend afsluiten = emoties namen je acties over en je had een gedrag dat je niet had gewild… Wanneer emoties je gedrag overnemen, zijn ze duidelijk niet beheerd….
Snelle techniek voor jou om te doen
WOAH! al veel te lang een post… OK! laat me dit afsluiten met een snelle oefening over hoe je je concentratie kunt trainen en je bewust kunt worden van hoe je omgaat met je frustratie.
Ga in een comfortabele positie zitten. Sluit je ogen zodat je minder afleidingen hebt. Haal een paar keer adem zoals ik in het vorige artikel heb beschreven.
Nu… stel je voor dat aan je rechterkant het nummer 1 is. Stel je een eenvoudig lettertype voor, stel je zijn simpele beeld voor. Laat dit nummer nu toenemen: 1,2, 3, 4, 5, 6… helemaal tot aan het nummer 100.
Reset het nummer terug naar 1.
Aan je linkerzijde stel je het nummer 100 voor. Stel je een eenvoudig lettertype voor, stel je zijn simpele beeld voor. Laat dit nummer nu afnemen: 100, 99, 98, 97… helemaal tot aan het nummer 1.
Reset dit nummer terug naar 100.
Laten we nu beide samen doen: 1-100, 2-99, 3-98,4-97… Het doel is om het nummer aan de rechterkant op 100 te krijgen en dat aan de linkerkant op 1…
Telkens wanneer je de tel kwijtraakt, reset.
Doe dit een paar minuten. Noteer de hoogste en laagste nummers en deel ze hier.
Let op hoe je je voelt, hoe je de frustratie die je waarschijnlijk zult voelen beheert… word je beter of slechter?
Deze tekst is oorspronkelijk geschreven door Fabs in het Engels en hij heeft AI gebruikt om het naar het Nederlands te vertalen. Als je feedback hebt over de vertaling, schrijf me dan een bericht op Fabio.martins@derosemethod.org